αποκατάσταση σχέσεων δυνάμεων ισορροπιών
δεν μπορώ να μην συμφωνήσω με τα κακώς κείμενα που γλαφυρά περιγράφονται γύρω από τον Δημόσιο τομέα, αλλά όμως αποτελούν μόνο ένα μικρό μέρος του προβλήματος των κοινωνιών. Η ιδιωτική διαφθορά είναι ένα άλλο μέρος του προβλήματος. δεν μπορώ όμως να τα δεχτώ ως βασική αιτία των κακών που μας μαστίζουν, ούτε ότι η εξόντωσή των θεσμών που υπηρετούν αποτελεί λύση στο πρόβλημα. Αντίθετα τέτοιου είδους προσεγγίσεις επιδεινώνουν και συσσωρεύουν τα προβλήματα αρμονικής συνύπαρξης και ανάπτυξης των κοινωνιών.
στην δική μου κοσμοθεωρία, την οποία πιθανά κάποιες φορές να διατυπώνω όχι τόσο εύστοχα, πιστεύω πως ότι παρακάμπτει τον άνθρωπο από το κέντρο σκέψης και προβληματισμού είναι ένα καταδικασμένο σε αποτυχία μοντέλο.
η ανάγκη για εξουσία και ειρήνη ανά τους αιώνες, δυο σχετικά ασύμβατες ταυτόχρονα καταστάσεις, μας έχουν φέρει στο μοντέλο του καπιταλισμού, στο οποίο η υλική κατανάλωση λειτουργεί ως το συστατικό παραγωγής πλούτου στους ισχυρούς εξουσιαστές και ένα φόβο απειλή στέρησης αυτών των υλικών αγαθών στην τάξη που εργάζεται - παράγει - καταναλώνει ώστε να προμηθεύει τον πλούτο στην εξουσία την οποία και υπηρετεί.
ας μην λησμονούμε επίσης ότι τα αντικαταθλιπτικά και οι αυτοκτονίες είναι προϊόντα του καπιταλισμού, όχι σκληρής εργασίας στην ύπαιθρο ή χωρών του τρίτου κόσμου. Είναι προϊόντα της απόλυτης ισοπέδωσης και του τελευταίου ονείρου και ελπίδας.
Είναι ένα βασιλικό μοντέλο, το καπιταλιστικό, για όσους βρίσκονται στην εξουσία και ένας εφιάλτης για όσους είναι έξω από αυτήν. Ένα αντιστάθμισμα σε αυτή τη φρίκη και ανισότητα είναι ένα μεγάλο ποσοστό μεσαίας τάξης που δεν έχει τον πλούτο των ισχυρών εξουσιαστών αλλά ταυτόχρονα δεν βρίσκεται σε σημείο απόλυτης φτώχειας ώστε να επαναστατήσει. Το γεγονός ότι το καπιταλιστικό μοντέλο έχασε τους ανταγωνιστές του είχε σαν αποτέλεσμα να χάσει και τους θεματοφύλακες του.
για λόγους που αδυνατώ να κατανοήσω με σαφήνεια, η μεσαία τάξη ολοένα και με μεγαλύτερους ρυθμούς εξαφανίζεται μετατρεπόμενη σε τάξη φτώχειας. Αντί οι ισχυροί εξουσιαστές λοιπόν να μεριμνήσουν ώστε να αποκαταστήσουν τις ισορροπίες και την τάξη πραμάτων απαραίτητα συστατικά για την κατοχύρωση της εξουσίας τους, βλέπουμε μια απόλυτη αδυναμία να αντιδράσουν σε αυτά τα καταστρεπτικά για όλους γεγονότα. Σαν το ίδιο το σύστημα που κατασκευάστηκε από τον άνθρωπο να τον υπηρετεί, να έχει αναλάβει τον έλεγχο και να μετατρέπει τον σχεδιαστή άνθρωπο σε υπηρέτη του. Ένας αυτόματος πιλότος δηλαδή που αδυνατεί να δει το βουνό στο οποίο σταθερά το αεροπλάνο πλησιάζει ολοένα και περισσότερο.
Τα πάντα ρει
έλεγε ο Ηράκλειτος
έτσι μέσα σε λίγες ώρες άλλαξε ελαφρώς η πρόταση της ΤΡΟΙΚΑ σε σχέση με αυτή που καλούμαστε να ψηφίσουμε αν εγκρίνουμε ή όχι την Κυριακή
και πάλι, χθες είχαμε μια ανατροπή με το ΔΝΤ να δηλώνει επίσημα στο παγκόσμιο πως το Ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο και απαιτείται τουλάχιστο 30% κούρεμα
παρατηρούμε όμως εδώ και 5+ μήνες από τη μεριά των εταίρων μια χαρακτηριστική εμφανέστατη αδυναμία να σκεφτούν λογικά δημιουργικά αναλαμβάνοντας πολιτικές πρωτοβουλίες που θα βοηθήσουν την Ένωση στο σύνολό της.
αντίθετα βλέπουμε μια ευθυνοφοβία, έλλειψη πολιτικής βούλησης και φόβο σε ότι αμφισβητεί το οφθαλμοφανές παράλογο, τη βιωσιμότητα του Ελληνικού χρέους στην προκειμένη περίπτωση.
Οπότε τι ακριβώς καλούμαστε να ψηφίσουμε την Κυριακή; Τι μήνυμα στέλνουμε στο παγκόσμιο με την ενέργεια αυτή;
Πρωταρχικά θα ήταν καλό να είναι ένα μήνυμα ενότητας και αποφασιστικότητας στον διάλογο και την Δημοκρατία.
Δεν θα πρέπει να έχει να κάνει με τον τσαμπουκά, το θυμικό, την αντίδραση για την αντίδραση κλπ. Ούτε από την άλλη το φαινόμενο της στρουθοκαμήλου με άλογη υποταγή στο αδιάλλακτο ισχυρό.
Σε καμία περίπτωση η μια ή η άλλη επιλογή στο δημοψήφισμα δεν θα μας εξασφαλίσει άμεσα κάτι καλύτερο.
Για το λόγο αυτό θεωρώ πως το δημοψήφισμα είναι συμβολικό. Επιδεικνύει και αναδεικνύει την έννοια της Δημοκρατίας. Δεν μπορούμε να θεωρήσουμε πως με ένα τυφλό ΝΑΙ ή ΟΧΙ θα λυθούν αυτόματα όλα τα προβλήματά της Ελλάδας μας.
Το ζητούμενο σαν Ελλάδα και Έλληνες είναι να δυναμώσουμε την διαπραγματευτική ισχύ της μικρής μας μέσα σε βαθιά προβλήματα χώρας. Ποιο σημαντικό από το ΝΑΙ ή ΟΧΙ είναι η ένωση και στήριξη του λαού προς αυτή την κατεύθυνση προσπάθεια.
Τι όμως είναι το ΝΑΙ και τι το ΟΧΙ
φοβάμαι πως το ΝΑΙ είναι ΝΑΙ στα τελεσίγραφα που στην ουσία ακυρώνουν αποδυναμώνουν την κάθε διαπραγμάτευση, την ίδια την Δημοκρατία και σε βάθος χρόνου την παραμονή μας στην Ευροζώνη.
Από την άλλη το ΝΑΙ ήταν αυτό που ακολουθούσαμε επί 5+ χρόνια και μας οδήγησε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα. Μπορούμε να συνεχίσουμε την ίδια πορεία αλλά δεν θέλει και πολύ μυαλό να αναλογιστεί κανείς που με μαθηματική ακρίβεια αυτή η πορεία οδηγεί.
Το ΟΧΙ από την άλλη σημαίνει αμφισβήτηση αυτής της λογικής και προσπάθεια λογικού διαλόγου για μια συμφωνία που θα βασίζεται σε ανανεωμένες λογικές χωρίς τα λάθη του παρελθόντος.
Είναι αλήθεια ότι η ρήξη δεν ωφελεί, αλλά από την άλλη κάποιος πρέπει να αποκαλύψει την αλήθεια πως ο Βασιλιάς τελικά είναι γυμνός, δηλαδή στην δική μας περίπτωση ότι το Ελληνικό χρέος είναι μη βιώσιμο.
Τόσο καιρό ακούγαμε ότι το δημοψήφισμα είναι παράλογο γιατί έχουν αλλάξει τα δεδομένα. Αληθεύει, οπότε τι είναι αυτό το δημοψήφισμα;
η απάντηση είναι απλή θέλω να πιστεύω:
ΝΑΙ σημαίνει ΝΑΙ στα τελεσίγραφα την κατάλυση της Δημοκρατίας και στην τυφλή συνέχιση πολιτικών των προηγούμενων ετών που οδηγούν σε μαρασμό άρα και έξοδο από την Ευροζώνη
ΟΧΙ σημαίνει ΟΧΙ στο μη βιώσιμο χρέος και τις αρνητικές πολιτικές που μόνο με διαπραγμάτευση μπορούν να ισχυροποιήσουν την Ελλάδα εξασφαλίζοντας και την παραμονή μας στην Ευροζώνη
Πιθανά η μετριοπάθεια να έχει νόημα όταν έχεις ένα μόνο ταγμένο εχθρό. Στην περίπτωση της Ευρωπαϊκής ένωσης όμως μιλάμε για πολλές διαφορετικές χώρες που καλούνται να βάλουν την λογική της μακροπρόθεσμης κοινής αλληλένδετης ευημερίας μπροστά από βραχυπρόθεσμα μικροσυμφέροντα. Επίσης οι Ευρωπαίοι πολιτικοί καλούνται να ασκήσουν πολιτική αναγκασμένοι να συγκρουστούν με ορισμένα βλαπτικά οικονομικά συμφέροντα.
Δεν παίζεται λοιπόν μόνο το μέλλον της Ελλάδας αλλά το μέλλον όλης της ενωμένης Ευρώπης όπως πολύ σωστά τόλμησε να θέσει ο Έλληνας πρωθυπουργός.
Σε κάθε περίπτωση αυτό που θα βοηθήσει την θέση μας είναι η ενότητα στο απάνθρωπο, σε συνανθρώπους μας να οδηγούνται καθημερινά στα πεζοδρόμια και στους κάδους σκουπιδιών. Αν δεν αντιδράσουμε όλοι μαζί σε αυτές τις παράλογες πολιτικές ενωμένοι, είναι ζήτημα χρόνου να βρεθούμε και εμείς σε παρόμοιες και χειρότερες καταστάσεις !!
μαζί ενωμένοι στηρίζουμε την Ελλάδα την Δημοκρατία την αλληλεγγύη των λαών και την Ευρωπαϊκή ένωση με το κεφάλι να ατενίζει ψηλά τον ουρανό και τον ήλιο !!
πολεμώντας τον άνθρωπο
οι ποιητές προσπαθούν να απελευθερώσουν την ψυχή
οι τεχνοκράτες να υποτάξουν το μυαλό
μικρό τεστ αγάπης
η αγάπη είναι έμπνευση
σπάνια φευγαλέα σαν άστρο που πέφτει καίγεται
σαν την ποίηση γεννιέται υπάρχει από τα δύσκολα
η αγάπη δεν έρχεται από έξω χαράζει μέσα μας
όποιος δεν ξεβολεύεται δεν αγαπά
Σπιθάρι Μαραθώνα
ένα ακόμη εγχείρημα κάνει τον κύκλο του
σήμερα ολοκληρώνεται το τριήμερο αποχαιρετισμού του εγχειρήματος
μακάρι να βρεθούν συνεχιστές, αλλά δεν θα είναι το ίδιο
ή άφιξή στο Σπιθάρι αποτελεί είσοδο σε ταινία Fellini, Coppola, Wenders, φύση πουλιά στερέωμα άστρα συνθήκες που συγκινούν και εμπνέουν την ποίηση
πέρα από το αποτέλεσμα, η προσπάθεια και η στάση έφεραν κοντά ανθρώπους ελπίδες όνειρα και δημιούργησαν συνθήκες που θα ζήλευε και το πιο καινοτομικό Πανεπιστήμιο
όπως πάντα σε τέτοια εγχειρήματα η απουσία της πολιτείας είναι λαμπρότατη
ίσως αυτό να τους δίνει αυτή τη γοητευτικότατη μαγεία
δεν θα ξεχάσω τα ξεχωριστά ηλιοβασιλέματα του Σπιθαριού
λες και παγώνει η ώρα και ο χρόνος και έχεις κολλήσει σε ένα αιώνιο ηλιοβασίλεμα !!
όλοι μας
κατά βάθος είμαστε μόνοι
απλά μερικοί το κρύβουν καλύτερα από άλλους
μα πιο πολύ προσπαθούμε να το κρύψουμε από τον εαυτό μας
δροσερός
ο φετινός Ιούλης με αεράκι και λίγα σύννεφα που και που