ακόμη καλοκαίρι

σήμερα οι δρόμοι ήταν άδειοι. καθώς ανέβαινα την Κηφισίας φυσούσε δυνατά δροσερός αέρας. ήταν σαν να ήμουν σε παλιό φέρυ προς τις Κυκλάδες. μόνο η μυρωδιά από το ιώδιο και το απέραντο γαλάζιο έλειπε. πολύ δροσερό το φετινό καλοκαίρι με τους βοριάδες να μην επιτρέπουν στον καύσωνα να πατήσει πόδι στην Αθήνα. το μπαλκόνι είναι καταπράσινο και τα αστέρια κάνουν την εμφάνισή τους κάθε μέρα λίγο μετά το χορό των χελιδονιών το σούρουπο ...

Posted by alex ( Personal ) :: Permalink

η Αθήνα έκλεισε ...

Σήμερα κατέβηκα από Αθηνάς, Πραξιτέλους και τα πέριξ για να βρω plexyglass για κάποιες κατασκευές που κάνω. τα περισσότερα μαγαζιά που έψαχνα ήταν κλειστά, αλλά συνέχισα να ψάχνω χωρίς αποτέλεσμα όμως. τότε θυμήθηκα ένα μέρος που με πήγαινε αρκετά χρόνια πίσω ο πατέρας μου για κάποιες επιγραφές. ήταν κάπου στο τέλος της Πραξιτέλους σε μια στοά σε υπόγειο. πήγα λοιπόν από εκεί, και κατεβαίνοντας στο υπόγειο είδα κάποια μαγαζιά που ακόμη είναι εν ζωή να είναι ανοιχτά. είδα και τους μαγαζάτορες, ένας δύο που ήταν μέσα και κάτι έφτιαχναν. κατά τ' άλλα η πόλη ήταν άδεια, εγκαταλελημένη. ήταν τόσο παράξενη η αίσθηση, σαν ένα μικρό ηλεκτροσόκ, ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο που με έκανε να νιώσω φρεσκάδα, ελπίδα και απελευθέρωση. έβλεπα αυτούς τους ανθρώπους περήφανους και ανεξάρτητους και κάπου θυμήθηκα αυτό που είχα ακούσει: ότι μας διευκολύνει, μας σκλαβώνει ...

σκέφτηκα πως όταν οι άνθρωποι δούλευαν για τον εαυτό τους ήταν πολύ πιο απελευθερωμένοι από ότι σήμερα που εργάζονται σαν υπάλληλοι έχοντας την ψευδαίσθηση της σιγουριάς. στην πραγματικότητα αυτή η σιγουριά είναι μια χρόνια ομηρία που με το πέρασμα του χρόνου γίνεται όλο και πιο ασφυκτική.


οι συγκεκριμένοι άνθρωποι είχαν πάει στο μαγαζί τους γιατί το ήθελαν, το αγαπούσαν, είναι μέρος από την ζωή τους, για την ακρίβεια είναι η ίδια τους η ζωή. όχι όπως οι σύγχρονοι υπάλληλοι που το κάνουν/έχουν σαν αγγαρεία.


για αυτό το λόγο έχει χαθεί το μεράκι και το αυθεντικό. όταν κάτι είναι αγγαρεία και κάτεργο το μόνο που προσδοκούμε είναι η απόδραση και η λούφα. απόδραση όμως από που; αν το καλοσκεφτούμε αυτή ειναι η ζωή μας, δεν γίνεται να αποδράσουμε από αυτή ... και οι διακοπές τελειώνουν και δεν κρατούν και πολύ οπότε τι?

θα πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε την ζωή μας όπως είναι, να προσπαθούμε να την ορίζουμε εμείς οι ίδιοι και να μην την ξεπουλάμε για κανένα καταναλωτικό αγαθό ή ψευδαίσθηση σιγουριάς.


η ζωή είναι το πολυτιμότερο αγαθό και κανένας μισθός δεν μπορεί να την εξαγοράσει !! τους χάρηκα πραγματικά αυτούς τους ανθρώπους, όπως χαίρεται κανείς τους πραγματικούς ήρωες.

ήρωας είναι αυτός που μπορεί ο ίδιος να ελέγχει και ορίζει την ζωή του ...

Posted by alex ( Personal ) :: Permalink

Βοριάδες και σύνεφα

αυτό τον Αύγουστο και για την Αθήνα είναι σκέτη ευλογία ... δεν θυμάμαι κάτι αντίστοιχο στα χρονικά.

Posted by alex ( Personal ) :: Permalink

καλό μήνα

Posted by alex ( Personal ) :: Permalink