Με πολλούς τίτλους

Τα λάθη μας είναι αυτά που μας διαμορφώνουν.

Είναι αλήθεια ότι τον τελευταίο καιρό, η ένταση στην ζωή όλων μας, ανεβαίνει για τον ένα ή άλλο λόγο.  Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά στα πάντα υπάρχουν όρια, που αν ξεπεραστούν: bad things start to happen (που έλεγε και ένα ρομποτάκι που είχα πέσει το 1990 κάνοντας port scan στο sleepycat.org).

Έτσι λοιπόν σε μια από τις πολλές αναβαθμίσεις στο gentoo, αφήνοντας για καλά πίσω την php-5.2, αναγκάστηκα να αναβαθμίσω το συγκεκριμένο ημερολόγιο στην τελευταία του έκδοση. Το πρώτο πράγμα που γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η αντιγραφή του παλιού προγράμματος σε μια άλλη τοποθεσία πριν προχωρήσουμε στην αναβάθμιση.

Κάπως έτσι δηλαδή σε περιβάλλον unix:

cp -a plog plog.bak

rm -rf plog/*

cp -a /tmp/plog-snapshot/* plog/

Καλά μέχρι εδώ, αλλά πάντα πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί στο unix με την εντολή "rm -rf".  Το πρόβλημα ήταν ότι το plog ήταν symlink στο blogs με αποτέλεσμα το αρχικό copy να κάνει copy μόνο το symlink και η εντολή rm -rf να σβήσει φυσικά όλα τα δεδομένα.

Ευτυχώς κατάφερα να μετατρέψω με επιτυχία την παλιά βάση από iso-8859-7 σε utf-8 και να την αναβαθμίσω στην τελευταία έκδοση. Έτσι σώθηκε η γραφική ύλη από το ημερολόγιο αλλά χάθηκε το φωτογραφικό υλικό.  Κατάφερα επίσης να βρω ένα τυχαίο backup που είχα από το 2009 και ανέκτησα ένα μέρος του φωτογραφικού υλικού, το οποίο όμως χρειάζεται να περαστεί ξανά εκ νέου ένα ένα με το χέρι. 

Κοιτώντας το συγκεκριμένο φωτογραφικό υλικό σε ένα πρόγραμμα θέασης, κατέληξα στο ότι δεν αξίζει τον κόπο, το συγκεκριμένο ημερολόγιο μπορεί να ζήσει και χωρίς τις πολύχρωμες φωτογραφίες που είχε στο παρελθόν.

Η παραπάνω περιπέτεια, στοίχισε τρεις μέρες part time ενασχόλησης.  Δεν ξεχνώ την πρώτη αίσθηση όταν συνειδητοποίησα ότι είχα σβήσει τελείως όλο το υλικό από το ημερολόγιο, υλικό οχτώ ετών.  Ήταν ένα αίσθημα φόβου - γκάφας σε συνδυασμό με ευφορία και γεύση από απελευθέρωση.  Είναι γεγονός ότι το παρελθόν μας, κατά κάποιον τρόπο μας στοιχειώνει, και όταν το σβήνουμε ανοίγουν τα φτερά μας ...

Όπως και να έχει, το παραπάνω περιστατικό πρόσθεσε λίγο επιπλέον σοφία στον συγγραφέα αυτού του ημερολογίου, λίγο επιπλέον τεχνογνωσία και τέλος κάποια μικρή ηθική ικανοποίηση που παρά την περιπέτεια αυτή, το ημερολόγιο ακόμη ζει και βασιλεύει !!

Posted by alex ( Personal ) :: Permalink