αχ αυτός
ο Μάης
αρσενικός, γοητεία ταμπεραμέντο βελούδινο μυστήριο
όλοι οι μήνες αρσενικοί
διαφορετικοί με δυναμική υποσχέσεις μυρωδιές
γλύκα
ευλογία η ποικιλία
το άρωμα του φρέσκου καφέ σε σκιά με λαμπρό ήλιο σε γαλανό ουρανό και ένα δροσερό αεράκι μέσα στην σκανδαλιά
μαγικό
Στα μέσα του Μάη, ποδήλατο και φρέσκια βροχή στην Συγγρού, άνοδο
μικρά φιλιά σε όλο το σώμα
πως ξυπνούν ξεπετάγονται από το πουθενά τέτοιες αισθήσεις
μαύρα βαριά σύννεφα μακριά παντού λίγο πριν τις τελευταίες αχτίδες τις μέρας
διακριτική βροχή όλο το βράδυ
μοναδικές μυρωδιές φρεσκάδας το επόμενο πρωινό
μια ηρεμία παντού
τα αυτοκίνητα διασχίζουν τους δρόμους σαν να ήταν ταχύπλοα
παντού ο υγρός ήχος του ρευστού
αυτού που κινείται διαρκώς, που ρέει
ένας ήχος που σε αθωώνει, απογειώνει, ταξιδεύει
βροχή μέσα στο Μάη
χαρά στα φυτά, το πράσινο
ο χειμώνας που μας αποχαιρετά στοργικά
με μυρωδιές, φιλιά χάδια
τα όχι
το τελευταίο διάστημα αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που με πληγώνει περισσότερο
τα όχι, τα αβασάνιστα, τα κοφτερά, τα άσπλαχνα
από αγαπημένα πρόσωπα που διψούσα να είναι ευγενικά, καλόκαρδα, γενναιόδωρα
δεν είναι τίποτε η προσφορά ενός χαμόγελου
με λιγότερο απερισκεψία και μικροψυχία όταν πρέπει να αρνηθούμε ή απορρίψουμε
τελικά οι άνθρωποι είναι σαν το κρασί
λόγια λόγια, σκέψεις, ουφ
αρκετά
ώρα για θάλασσα