ένας Δεκέμβρης
με μια άνοιξη σφηνωμένη μέσα στην καρδιά του
ζεστές ηλιαχτίδες με πολύχρωμες πεταλούδες
δραπετεύουν παράδοξα μέσα από τις στιγμές
όπου μας υπόσχονται την αιωνιότητα
η βιομηχανική επανάσταση
έσπειρε την σωματική ατροφία
η ψηφιακή επανάσταση
χέρι χέρι με την σωματική ατροφία
εγκαθίδρυσε
όπως στην περιγραφή του μάτριξ
την πνευματική χρεοκοπία
είναι γλυκιά η αυτοκαταστροφή
παραδώσαμε όμως την μοίρα μας
σε ένα σύστημα που επιμελώς
και με συνέπεια
καταστρέφει το οικοσύστημα
τον παράδεισο δηλαδή
που χαρίζει απλόχερα ζωή
η ασχήμια χορεύει ταγκό με την ομορφιά
άλλωστε δεν μπορεί να υπάρξει το ένα
δίχως το άλλο