ο μεγαλύτερος εραστής
είναι ο χειμωνιάτικος υπέρλαμπρος ήλιος
το καλοκαίρι του Δεκέμβρη
δεν νομίζω πως υπάρχει πουθενά αλλού
σε όλο τον κόσμο
ειδικά ο Δεκέμβρης της Αθήνας
είναι ένας κυριολεκτικά Αύγουστος
με τον οποίο μας αποχαιρετά το έτος που
παραδίδει τη σκυτάλη στο επόμενο
είναι ένας από τους βασικούς λόγους
που δεν μπορώ να αφήσω με τίποτε πίσω
αυτόν τον αγαπημένο τόπο
χρειάζομαι λίγο από την μοναξιά μου
και την θλίψη που την συντροφεύει
για να διατηρώ μια υποτυπώδη φυσική κατάσταση στις ευαισθησίες μου
ποδήλατο μέσα στην βροχή στην πόλη
οι χειμωνιάτικες Αυγουστιάτικες βουτιές στο απέραντο βαθύ γαλάζιο του Αιγαίου
ανάλωση κατανάλωση
οι εποχές που ζούμε
για να επιβιώσει το όμορφο κομψό
πρέπει να κρύβεται σε εποχές ανάλαφρου μεγάλου αδερφού
δυο λόγια
για τον Οκτώβρη του 2016 που μας αποχαιρετά
ένας ιδιαίτερα σημαντικός μήνας ο Οκτώβρης
καθώς μας ετοιμάζει για τον χειμώνα που ακολουθεί
αποχαιρετώντας για τα καλά τις ομορφιές και ξεγνοιασιά του καλοκαιριού
ένας λεπτός και διακριτικός μήνας ο φετινός Οκτώβρης
μας προετοίμασε γλυκά και τρυφερά για τον χειμώνα
που αποτελεί προϋπόθεση για την άνοιξη
χειμωνιάτικα ρούχα, πιο σκοτεινές ημέρες χωρίς πεταλούδες και κοντομάνικα
με τα κυκλάμινα όμως και μερικές λιακάδες να μας απογειώνουν την ψυχή
τρέφοντας την ελπίδα ότι ότι έρχεται περνά και ξανά μια από τα ίδια
μέχρι τελικής γλυκιάς πτώσης
μια μαύρη πεταλούδα
με βαθύ πορτοκαλί πινελιές
πέταγε ευτυχισμένα στον ακάλυπτο.
ανάλαφρα, κυκλικά, χορεύοντας ασταμάτητα
κάτω από τον ήλιο και το γαλάζιο.
πιο πάνω, μετά τον ακάλυπτο, φυσούσε πολύ
της έφτανε, σαν να ήξερε, της αρκούσε ο χορός εκεί
στον ακάλυπτο, ασταμάτητα ανάλαφρα, ευτυχισμένα
κανένας ανθρώπινος πλούτος
δεν μπορεί να γεννήσει τέτοια ευτυχία
όπως ο χορός της μαύρης με πορτοκαλί πινελιές
πεταλούδας, λίγες μέρες πριν τον Νοέμβρη
λίγο πριν μας αφήσει και το 2016
εποχές
φεύγουν και ξανάρχονται
αυτό το: να ξανάρχεσαι
αγαπημένες
ευτυχισμένοι άνθρωποι
είναι οι έντιμοι άνθρωποι
μιλάμε για την ψυχική ευτυχία