ομορφιά
κλεισμένη σε τέσσερις τοίχους
τα γατιά περιμένουν τις κροκέτες τους
τι ευτυχία
μια φορά και ένα καιρό
ήταν μια όμορφη μέρα
που απλά προέκυψε
όπως τα φευγάτα όνειρα
λαμπρές ηλιόλουστες μέρες μέσα στον Νοέμβρη
το κρύο δειλά δειλά ξυπνάει τον χειμώνα
οι γάτες καλά, χαρούμενες πίσω από το τζάμι
τα μάτια ορθάνοιχτα και η γούνα φουντωτή
Μοναχικές Πτήσεις
Πάντα έψαχνα συντρόφους να πετάμε μαζί που και που στα σύννεφα και πάντα έμπλεκα με γήινα πλάσματα που με τον ένα ή άλλο τρόπο προσπαθούσαν να με κρατούν προσγειωμένο στη γη μη διαθέτοντας τα ίδια πτητικές ικανότητες ή έστω τη διάθεση και το σθένος ...
και για να ευθυμήσουμε λίγο, μου ήρθε στο μυαλό το τραγούδι: είμαι αετός χωρίς φτερά ... στην δική μου περίπτωση με εκφράζει καλύτερα το απλός σπίνος με φτερά όμως !!
χρυσαφένια συννεφάκια ξετυλίγουν ζαβολιές με κίτρινα και πορτοκαλί στο αχνό μπλε χάραγμα που ξυπνάει σιγά σιγά αποχαιρετώντας τα τελευταία αστέρια της νύχτας που πέρασε
όμορφος Νοέμβρης
Μπουγάδες
Ένας λαμπρός ήλιος σήμερα σε καταγάλανο ουρανό. Καλοκαίρι μέσα στο Νοέμβριο. Γέμισε η βεράντα πολύχρωμο, είναι τα κοντομάνικα μπλουζάκια ακόμη που λιάζονται και λικνίζονται παρέα με το πράσινο στις γλάστρες.
η φύση εκφράζει επιδεικτικά και με πείσμα την απάθειά της για τα τεχνητά δράματα και δρώμενα των δίποδων αυτού του πλανήτη.
επιτέλους μόνοι
δείγμα γήρανσης είναι όταν αρχίζουμε να κοιτάμε περισσότερο το πίσω από ότι το μπροστά !!
καλό μήνα !!
αλήθεια, υπάρχουν τόσα πράγματα προς παρατήρηση και κατανόηση που δεν νομίζω πως θα μπορούσαμε ποτέ να είμαστε μόνοι. Όχι ότι ξεφεύγουμε την κατάρα, απλά την ξεγελάμε ενίοτε.