Μια φορά και έναν καιρό
ήταν ένα καλοκαίρι,
... και ένας τζίτζικας
Οι άνθρωποι που δεν χαμογελούν
Παλαιότερα είχα αναφερθεί στην μεγαλοψυχία και γενναιοδωρία και πόσο σπάνιο φαινόμενο είναι.
Σήμερα το πρωί που σηκώθηκα, ίσως να ήταν και χτες, κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο, ο ιβίσκος είχε δυο απίθανα ροζ άνθη να με κοιτούν κατάματα με τα ζωηρά τους γεμάτα ζωή χρώματα.
Αυτό είναι η γενναιοδωρία της φύσης. Από την άλλη, κοιτώντας σκυθρωπούς και αχρωμάτιστα γκρίζους ανθρώπους αναρωτιέμαι πόσο δύσκολο να είναι για αυτούς να υιοθετήσουν την γενναιοδωρία αυτή σαν στάση ζωής.
Δεν αναφέρομαι στο ψεύτικο, αλλά στο να αναπαράγουμε με την ψυχή μας την ομορφιά που η φύση τόσα χρόνια προσφέρει παντού και τόσο απλόχερα.
Σύνταγμα
Επιχείρηση σκούπα την Τετάρτη στο Σύνταγμα. Με το που πήγαν να ξεκουραστούν οι κρατικές δυνάμεις καταστολής, η πλατεία ξαναγέμισε κόσμο.
Είναι ένας άνισος αγώνας γιατί όσο υπάρχει Δημοκρατία και ο κόσμος είναι ελεύθερος, οι πλατείες θα πρέπει να παραμένουν ανοιχτές.
Τζιτζίκια
Χτες άκουσα το πρώτο τζιτζίκι, ίσως να ήταν και προχτές. Σήμερα ακούω το δεύτερο της χρονιάς.