Saturday, February 07, 2009

Σύλλογος και γάμος

το πρόβλημα με τους συλλόγους είναι παρόμοιο με το πρόβλημα του έγγαμου βίου. Δηλαδή όλα ξεκινούν με ένα θυελλώδη και συντριπτικό έρωτα και καταλήγουν με καταλύτη τον χρόνο και την ανθρώπινη φύση σε μια βαρετή και αφόρητη κάποιες φορές καθημερινότητα ...

Το καλό με τους συλλόγους είναι ότι είναι best effort και ανήκουν σε όλους, ίσης όροις, όσους έχουν διάθεση να μετέχουν σε αυτούς. Αυτό το ίσης όροις όμως είναι που με τον καιρό ξεφτίζει και δεν εφαρμόζεται, ειδικά όταν κάποιοι έχουν αρχίσει να εδραιώνονται ως παράγοντες πίσω από θέσεις και πόστα τα οποία διεκδικούν και δεν αφήνουν.

Σε γενικές γραμμές, όσο η εικόνα των συλλόγων ωριμάζει μέσα μου, αυτό που αντιλαμβάνομαι για αυτούς τους ορκισμένους και χρόνιους παράγοντες που με τον καιρό λειτουργούν κακώς και ως πατερούληδες και πορτιέρηδες για το ποιος κάνει τι στον σύλλογο, είναι η ίδια με αυτή των παπάδων <-- όχι καλή δηλαδή. Ανέλαβαν ρόλο εκπροσώπου, αλλά δύσκολα εκπροσωπήσεις κάτι ειδικά όταν δεν το έχεις ή απέχεις από το άθλημα και δεν υπάρχει το ανάλογο ταλέντο.

κλείνω την σημερινή αμπελοφιλοσοφία, τελειώνει και ο καφές, με το ότι η ποιότητα είναι δυσεύρετη και σπάνιο είδος. Υπάρχει αλλά όχι σε αφθονία, οπότε κάνουμε υπομονή διαθέτοντας και την ανάλογη επιμονή χωρίς να το βάζουμε κάτω !!

Posted by alex ( AWMN ) :: Permalink