Saturday, April 25, 2009

Τραγικό

ανεβαίνοντας την Συγγρού σήμερα, ώρα 20:00 ως συνήθως με το 140άρι στο ύψος του Άγιου Σώστη είδα ξαφνικά φρένα στα μπροστινά αυτοκίνητα και μετά στα 100 – 140 μέτρα μπροστά μια φιγούρα να συνεχίζει αμέριμνα να διασχίζει την Συγγρού. Πλάκωσα τα φρένα, η γυναίκα με κοίταξε, φορούσε πιτζάμες ή κάποια πολύ πρόχειρη φόρμα κόκκινη με άσπρες ρίγες, ατημέλητη αλλά νέα, με άδεια ματιά, απόγνωση, σαν να μην καταλάβαινε τι γίνεται ή να μην ήθελε να μου κάνει κακό ...

μικροδευτερόλεπτα, η μηχανή βυθίζεται μπροστά και το πίσω μέρος σχεδόν σηκώνεται στον αέρα, χρειάζομαι μια white power αλλά είπαμε έχει ψυχή αυτή η μηχανούλα !!! φεύγει το μπροστά ελαφρά, αρχίζει να κάνει μικρό πριόνισμα, αφήνω το φρένο και προσπαθώ να τοποθετηθώ έτσι ώστε να έχω περιθώριο να περάσω δεξιά ή αριστερά της. Δεν ξέρω τι θα κάνει. Θα κοκαλώσει; θα τρέξει προς τα μπρος; προς τα πίσω;

μου ρίχνει μια ματιά σαν να μου έλεγε δεν θέλω να σου κάνω κακό, γυρίζει μπροστά και συνέχισε κανονικά την πορεία της προς τα κιγκλιδώματα του διαζώματος στην μέση της Συγγρού ... αφήνω το μπροστινό φρένο ώστε να μαζευτεί η μηχανή και έχει μια χάρη στο να μαζεύεται η γλυκιά μου η suzuki, αυτό και έγινε, μια κλήση του σώματος και περνάω στα δεξιά της σαν ιστιοπλοϊκό που κάνει ελιγμό τελευταία στιγμή. Η αδρεναλίνη στα ύψη, οι σκέψεις πολλές αλλά παγωμένα προσπερνάω το κακό σκεπτόμενος ότι κάποιος άλλος δεν θα είναι ίσως τόσο τυχερός. Τύψεις αμέσως που δεν σταμάτησα να παρέμβω και απλά προσπέρασα συνεχίζοντας σαν να μην είχε συμβεί τίποτε ...

αυτό είναι λάθος !! βέβαια η λογική λέει ότι δεν σταματάς να κάνεις καλά κάποιον που δεν είναι καλά σε λωρίδα που τρέχουν με πολλά χιλιόμετρα ... ειδικά όταν είσαι σε δύο τροχούς ...

σκέψεις σκέψεις σκέψεις ... ήθελε να δώσει τέλος στην ζωή της; δεν μπορούσε να το κάνει χωρίς να βάλει σε κίνδυνο άλλους; ήταν άνθρωπος με πρόβλημα χωρίς να έχει επαφή με την πραγματικότητα; πάγωνα στην ιδέα να συνέχιζε το ίδιο στο διάζωμα της καθόδου της Συγγρού. Αν μου είχε συμβεί αυτό εκεί ίσως να την είχα χτυπήσει μια και η μηχανή δεν θα μπορούσε να κόψει εύκολα σε κατηφόρα ... πραγματικά φρίκη.

Το γράφω εδώ γιατί απλά θέλω να καταγράψω την στιγμή αυτή. Το κλικ που πραγματικά μπορεί να σε περάσει από τον ένα κόσμο στον άλλο. Εύχομαι οι Άγγελοι να προστάτεψαν το πλάσμα αυτό και στο άλλο διάζωμα της Συγγρού.

Posted by alex ( Personal ) :: Permalink