Tuesday, July 28, 2009
ο Αύγουστος της Αθήνας
εδώ στην δουλειά, όταν ανοίγω το παράθυρο, ακούγονται τα τζιτζίκια ... είναι συγκινητικό για δύο λόγους: 1ον γιατί δεν έχουν εξαφανιστεί από αυτή την πόλη που κατασπαράζει ότι έχει ζωή μέσα του και 2ον γιατί αυτός ο ήχος θυμίζει έντονα καλοκαιρινές διακοπές και νιώθεις σαν να είσαι σε κάποιο νησί στο πουθενά δίπλα σε αλμυρίκια. αυτός ο ήχος για κάποιο λόγο με ταξιδεύει και ξεχνάω τους παράδοξους ρυθμούς της καθημερινότητας.