Saturday, July 28, 2012
η θλίψη του Internet
μας ξετρέλανε, μας θάμπωσε
η φρεσκάδα του, η πληροφορία, η γνώση
τόσες υποσχέσεις, όνειρα, ταξίδια
φυσικό είναι, βρίσκεται στο βρεφικό του στάδιο, μόλις γεννήθηκε
είμαστε σχεδόν η πρώτη γενιά που το βιώνει, απολαμβάνει
σε λίγο όμως και όσο περνάει ο χρόνος η νέα και φρέσκια πληροφορία όλο και θα λιγοστεύει
θα αρχίσει να στοιχειώνεται και καταδυναστεύεται από ψυχές που δεν είναι πλέον ζωντανές
εκτός αν γυρίσουμε σε ένα Internet μόνο των ζωντανών
και ένα άλλο όπου εκεί θα αποθηκεύεται ότι πλέον δεν είναι ζωντανό
η θλίψη που νιώθω έχει να κάνει με το νέο που παλιώνει
την φυσική ροή των πραγμάτων
το μυστήριο που ξεγυμνώνεται και χάνει την μαγεία
κλείνω τα μάτια αλλά με τίποτε δεν μπορώ να κάνω το χρόνο να σταματήσει να κυλά