Sunday, July 29, 2012
εκεί που μας τάισαν, εκεί που μας ξέχασαν
εκεί που αναπάντεχα, για πρώτη φορά, μας πότισαν και χόρτασαν την πείνα μας με χάδια και φιλιά
εκεί θα ανατρέχουμε και θα αναζητούμε πάντα και συνεχώς, εκείνες τις στιγμές, σαν στοιχειωμένοι
θα γυρίζουμε ξανά και ξανά με μάτια γεμάτα πόθο, λαχτάρα, αναζητώντας το σπλαχνικό χάδι
σαν τα αδέσποτα που τα ταΐσαμε και μας πήραν από πίσω
με μάτια που χωρούν όλους τους κόσμους των αστεριών
κοφτερή σαν ξυράφι η ζωή, γλυκιά παρηγοριά τα παραμύθια και τα ξελογιάσματα της κάθε νύχτας