Wednesday, September 23, 2015
τίποτε δεν μένει αναλλοίωτο στο χρόνο
δεν ήταν καλύτερα παλιότερα
ήμασταν απλά νεότεροι
δεν είχαμε την ικανότητα να διακρίνουμε την διαρκή κίνηση ροή του χρόνου
τα πράγματα ήταν μαγευτικά ακίνητα, ήρεμα, σίγουρα, σταθερά, ριζωμένα στέρεα με λαμπρά βαθιά ξεκάθαρα χρώματα και εμείς πραγματικά πολύ πολύ νεώτεροι
χάνοντας αυτή τη στέρεη βάση, χάσαμε την στιγμή, το σήμερα, το τώρα την αιωνιότητα που περιέχεται μέσα τους. την ηρεμία, σταθερότητά, περιεκτικότητα της κάθε ζωντανής στιγμής.
το μυστικό βρίσκεται στο να σταματάμε, ακινητοποιούμε τις στιγμές και να τις βυζαίνουμε όπως λαχταριστά έργα τέχνης σε κάθε γωνιά σοκάκι στιγμών. Είναι εδώ, μπρος στα μάτια μας, μας περιτριγυρίζουν αμέτρητες στιγμές με μοναδικές ιστορίες η κάθε μια, παντού και πάντα και εμείς τρέχουμε μακρυά τους χαμένοι και άδειοι.